تاریخچه گیاه زرشک

تاریخچه مصرف گیاه زرشک به دوره مصر باستان می رسد، زمانی که فرعونها و ملکه‌ها، این گیاه را با تخم رازیانه به منظور درمان طاعون مصرف می‌کردند.
درباره خواص درمانی گیاه زرشک مطالب زیادی بیان شده است، به عنوان مثال سرخ پوستان آمریکا زرشک را برای بیماری‌های خونی، سل، بی اشتهایی، بیماری‌های کلیوی، رماتیسم، زخم‌ها و جراحت‌ها به کار می‌بردند.
بعضی از پزشکان سنتی در ایران نیز زرشک را به عنوان رفع بوی بد خلط سینه می‌شناختند و در درمان بیماری‌های لثه، درد دندان و بعضی بیماری‌های چشمی (ضعف دید) از آن استفاده می‌کردند.
زرشک گیاه با ارزشی است که از آب این میوه و حتی برگ و چوب آن نیز میتوان برای درمان بعضی از بیماریها استفاده کرد.

مشخصات گیاه:

زرشک درختچه‌ای تیغ دار به طول ۱ تا ۵ متر است. چوب آن به رنگ قرمز، قهوه‌ای یا زرد است. برگ‌های آن بیضی شکل است با دندانه‌های اره‌ای و میوه آن قرمز رنگ و بیضوی شکل و ترش مزه است. به ریشهٔ درخت زرشک « آئر خیس » گفته می‌شود.

برداشت محصول:

در انتهای فصل بهار و ابتدای تابستان فصل شکوفه دادن بوته زرشک است، غنچه های زرد رنگ زرشک در فصل پاییز رنگ قرمز گیلاسی به خود می‌گیرند، تا این که در اواسط فصل پاییز این گیاه برداشت می شود.

زادگاه زرشک:

زرشک بومی مناطق معتدل و نیمه استوایی اروپا، آسیا، آفریقا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی است. کشور ایران بزرگترین تولیدکننده زرشک در دنیا است که در این میان استان خراسان جنوبی با در اختیار داشتن نزدیک به ۹۷ درصد از اراضی زیر کشت این محصول، تولید ۹۵ درصد از زرشک دنیا را در اختیار دارد.

قدمت کشت و پرورش گیاه زرشک بی دانه در خراسان جنوبی به بیش از دویست سال می رسد، نخستین محل پرورش زرشک بی دانه در یکی از روستاهای شهرستان قاین در خراسان جنوبی می باشد که قدمت تاریخی دارد.

منبع: mybarberry.ir